مطالعه تطبیقی نقش و جایگاه برجام در نظام حقوقی ایران و آمریکا

دولت جمهوری اسلامی ‌ایران در مورد فعالیت‌های هسته‌ای خود با چالش‌های فراوانی با برخی از قدرت‌های بزرگ جهان، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ‌و شورای امنیت سازمان ملل متحد روبرو بوده است. این امر موجب شد تا طی سالیان متمادی ایران به نوعی در مقابل آژانس، اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن، ایالات متحده آمریکا و مخصوصاً سازمان ملل متحد قرار گیرد و شورای امنیت سازمان ملل هفت قطعنامه علیه برنامه هسته‌ای ایران صادر کرد و تحریم‌های گسترده و همه جانبه‌ای علیه ایران برقرار گردید. جمهوری اسلامی ایران و کشورهای 1+5 پس از چند سال مذاکره جهت حل و فصل موضوعات مربوط به مسئله هسته‌ای ایران و رفع تحریم‌های ظالمانه علیه کشورمان در تیر ماه 1394 به متن جمع‌بندی برنامه جامع اقدام مشترک دست یافتند و پس از آن در فاصله کوتاهی بنا بر توافق صورت گرفته میان طرف‌های مذاکره کننده، قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد در این خصوص تصویب گردید. در این راستا تحلیل و بررسی متن نهایی برجام در ابعاد گوناگون اقتصادی، سیاسی، امنیتی و بین‌المللی، از اهمیت و ضرورت اساسی برخوردار است. در این مقاله به بررسی جایگاه برجام در نظام‌های حقوقی ایران و آمریکا می‌پردازیم تا نشان دهیم این سند بین‌المللی در این دو کشور از چه جایگاهی برخوردار است.